در هر چیزی اگر بشود تردید کرد در این جهت نمیتوان‏
تردید کرد که ادیان آسمانی عموما بر ضد هوسرانی و هواپرستی قیام کرده‏اند
، تا آنجا که در میان پیروان غالب ادیان ترک هوس رانی و هواپرستی‏
بصورت تحمل ریاضتهای شاقه درآمده است .
یکی از اصول واضح و مسلم اسلام مبارزه با هواپرستی است . قرآن کریم‏
هواپرستی را در ردیف بت پرستی قرار داده است . در اسلام آدم " ذواق "
یعنی کسی که هدفش اینست که زنان گوناگون را مورد کامجوئی و " چشش "
قرار دهد ملعون و مبغوض خداوند معرفی شده است
امتیاز اسلام از برخی شرایع دیگر به اینست که ریاضت و رهبانیت را
مردود میشمارد ، نه اینکه هواپرستی را جایز و مباح میداند . از نظر اسلام‏
تمام غرائز اعم از جنسی و غیره باید در حدود اقتضاء و احتیاج طبیعت‏
اشباع و ارضاء گردد . اما اسلام اجازه نمیدهد که انسان آتش غرائز را دامن‏
بزند و آنها را بشکل یک عطش پایان ناپذیر روحی درآورد . از اینرو اگر چیزی رنگ هواپرستی یا
ظلم و بی عدالتی بخود بگیرد کافی است که بدانیم مطابق منظور اسلام نیست‏
.
جای تردید نیست که هدف مقنن قانون ازدواج موقت این نبوده است که‏
وسیله عیاشی و حرمسرا سازی برای مردم هواپرست و وسیله بدبختی و دربدری‏
برای یک زن و یک عده کودک فراهم سازد .
تشویق و ترغیب فراوانی که از طرف ائمه دین به امر ازدواج موقت شده‏
است ، فلسفه خاصی دارد